Dat is werken bij Sevagram voor Collin Didden

Vrijwilliger

Wat begon bij zijn opa, groeide uit tot zijn eigen verhaal bij Sevagram

Op dinsdag- en donderdagochtend is hij er steevast, al vóór half acht. Terwijl de meeste mensen nog wakker worden, is Collin Didden al druk in de weer in de huiskamer van Sevagram-locatie Langedael. Hij smeert boterhammen, vult het beleg bij en dekt tafels. Maar wat hem écht bijzonder maakt, zit niet in zijn routine. Het zit in de manier waarop hij binnenkomt: met een lach, een grap en altijd oog voor de ander. “Ik kom altijd lachend binnen. En meestal lachen ze dan meteen terug.”

Dat is werken bij Sevagram voor Collin Didden - Werken bij Sevagram

Van kleinzoon op bezoek naar vaste waarde op de afdeling

Met zijn twintig jaar is Collin een van de jongste vrijwilligers bij Langedael. Goudeerlijk, sociaal en altijd in voor een praatje: precies zo kennen de bewoners hem. Hij heeft een lichamelijke beperking en doet alles met één hand, maar dat staat hem nergens in de weg. “Ik ben tevreden met wat ik kan. Mijn dagen zijn netjes gevuld en dat voelt goed,” vertelt hij. Collins liefde voor ouderenzorg begon toen zijn opa verhuisde naar het huis waar hij nu vrijwilligerswerk doet. “Ik zag hoe belangrijk de kleine dingen zijn. Een praatje, een glimlach, gewoon er zijn.” Die ervaring inspireerde hem om via school stage te lopen bij Sevagram, waar hij zich meteen thuis voelde. Inmiddels is hij al drie jaar vrijwilliger. En zijn inzet stopt niet bij de voordeur van Langedael. Ook thuis is hij graag bezig: zo helpt hij dagelijks zijn oma met het huishouden en boodschappen. “Ik vind het gewoon fijn om iets voor een ander te kunnen betekenen.”

“Ik kan echt uren praten met bewoners. Over mooie momenten van vroeger, of gewoon wat ze kwijt willen.”

Precies aanvoelen wat iemand nodig heeft

Collin vindt het belangrijk dat de bewoners een leuke tijd hebben bij Langedael. “Ik maak graag een grapje, hou mensen een beetje voor de gek. Even lol maken. Daar hebben ze behoefte aan,” zegt hij. Met zijn open houding en aanstekelijke energie weet hij snel contact te maken. Hij voelt feilloos aan wat iemand nodig heeft: een lach, een luisterend oor of juist even rust. “Soms hebben ze een slechte dag en juist geen behoefte aan aandacht, en dan luister ik daar ook naar.” Op de woonzorgafdeling waar hij werkt zijn de bewoners nog behoorlijk zelfstandig, maar juist daar maken die kleine momenten het verschil. Even een praatje, een wandeling, gewoon even écht aandacht geven. En dat doet hij met alle liefde.

Van ontbijt verzorgen tot een goed gesprek

Inmiddels is Collin een vertrouwd gezicht op de afdeling. Hij kent de bewoners, weet waar alles ligt en krijgt steeds meer verantwoordelijkheid. “Ze geven me de ruimte om mee te denken en te helpen waar nodig. Dat voelt goed,” deelt hij. Of het nu gaat om het ontbijt voorbereiden, menu’s doornemen, boodschappen bijvullen of het contact met de bewoners: Collin weet dat hij verschil maakt. “Ik help graag met de dingen waar anderen geen tijd voor hebben. En dat wordt gewaardeerd.”

Een plek waar iedereen zichzelf mag zijn

“We worden geaccepteerd zoals we zijn. Dat voel je meteen,” benadrukt Collin. Alle vrijwilligers kunnen goed met elkaar overweg: er wordt gelachen, samengewerkt en soms zelfs buiten het werk afgesproken. Ook de begeleiding vanuit Sevagram vindt hij prettig. “Als ik iets wil proberen of ergens tegenaan loop, kan ik altijd terecht bij mijn coördinator. Ze luisteren echt.” Die persoonlijke benadering maakt dat hij zich thuis voelt. “Ik doe dit met plezier en ik blijf het zolang doen als het goed voelt.”

“Je krijgt zoveel terug: een glimlach, een bedankje, of gewoon dat iemand blij is dat jij er bent.”

Ook de ouderenzorg versterken met jouw talent?

Wat Collin het meeste raakt, is de dankbaarheid van de bewoners. Een kaartje, een oprechte glimlach, een zacht uitgesproken “ik ben blij dat je er bent.” Dat is waarvoor hij het doet. “Soms krijg ik een kaart waar simpelweg op staat: ‘Ik zie je graag terugkomen.’ Dan weet je dat het écht iets betekent,” vertelt Collin met een glimlach. In een paar ochtenden per week weet hij precies dát te geven waar de bewoners behoefte aan hebben: aandacht. Echte aandacht. “Je hebt geen opleiding nodig, alleen tijd en de wil om er voor iemand te zijn.” Wat hem betreft is vrijwilligerswerk niet iets kleins. Het is iets dat dagen kleur geeft, bij bewoners én bij jezelf. “Als je graag iets betekent voor een ander, moet je dit echt overwegen,” adviseert Collin aan iedereen die twijfelt.

Wil jij net als Collin met jouw talenten wat betekenen voor de ouderenzorg? Bekijk de mogelijkheden.